معماری احیا کننده برای ارتقای کیفیت بافت فرسوده و کیفیت مسکن در ایران
از معظلات مهم کلان شهرهای کشور ایران، بافت فرسوده است که نمود آن بیشتر در شهر تهران می‌باشد.
طبق مطالعاتی که درباره زلزله احتمالی در شهر تهران صورت گرفته است، نشان می‌دهد بلایای طبیعی برای شهر تهران یک فاجعه بزرگ خواهد بود.
از زمانی به بعد این موضوع نیاز به تصمیمات عجولانه‌ای داشت که هر چه زودتر نوسازی این بافت انجام شود، ولی عجله کردن در تصمیم باعث شد تا خیلی از مسائل کیفی و انسانی در نظر گرفته نشود.
یک رویکرد کلی‌نگر لازم بود، تا مولفه‌های متعدد ضمن تعجیل و تسریع موارد در نظر گرفته شود.
معماری احیا کننده یا معماری احیایی یک رویکرد کلی‌نگر که از معماری پایه مشتق شده، در ساخت و ساز بافت‌های فرسوده می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین یک رویکرد کلی‌نگر برای معرفی مفهوم معماری احیا کننده می‌باشد که طبق آن بتوان به عنوان یک چارچوب و تئوری مفهومی در ارزیابی کردن مقدار مطلوب بودن معماری و سازگار بودن آن با محیط و انسان در بافت فرسوده و بهسازی شده، استفاده نمود.
طبق استفاده کردن از روش دلفی و با مصاحبه و بررسی سندها و ادبیات تحقیق، 6 بعد و 34 شاخص که با پژوهش استخراج مرتبط و در قالب شاخص اجماع یعنی قطعیت، اهمیت و اولویت بوده، شاخص‌هایی که روی عدم تحقق معماری احیا کننده برای ارتقای کیفیت بافت فرسوده و مسکن تاثیر گذار باشد.
این شاخص‌هایی که تدوین شده‌اند، طبق فرآیند تحلیل سلسله مراتبی تاثیرپذیری و تاثیرگذاری بر همدیگر رتبه بندی شده‌اند.
در چارچوب ماتریس، در بخش آخر تحقیق مبنی بر تحلیل اکتشافی، اثرات متقاطع مورد تحلیل قرار گرفتند.
رویکرد معماری احیا کننده طبق نتایج پژوهش، یکی از بسترهای زمینه‌ساز برای احیاء، پایداری و ارتقاء کیفیت بافت فرسوده و مسکن قادر می‌باشد تا با ابعاد اثرگذار خود به این موضوع دست یابد و ابعاد اکولوژیک، عملکردی، طراحی و کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی، ذهنی و ادراکی دارای اهمیت و اثر بیشتری می‌باشند.
طبق نتیجه‌های اثر گذاری مستقیم و غیر مستقیم پیشران کلیدی، بهره‌گیری از اصول پایداری، تغییر روند معماری و ارتقای عملکرد محیط، سازماندهی مناسب سلسله مراتب اثرگذاری بیشتری دارند و پیشران‌های متعادل کردن نیازها، انعطاف‌پذیری عملکردها و فعالیت‌ها، همزیستی رضایتمندانه و توسعه دادن سرمایه گذاری، اثرپذیری غیر مستقیم بیشتری را در فرآیند معماری احیا کننده برای ارتقای کیفیت بافت فرسوده و مسکن در شهرهای ایران می‌باشد.
